En onder deze post een verslag over de feestdagen op de Australische manier!
Hier nog een paar foto's die bij het blogbericht 'December: Een drukke maand!' horen. Ik heb ondertussen mijn laptop terug, dus blogberichten schrijven gaat veel vlotter nu! WEP heeft ook een eigen blog en een tijdje terug kreeg ik de vraag of ik iets wou schrijven voor op hun blog. Vorige maand hebben ze mijn blogbericht gepubliceerd (wel lichtjes aangepast maarja.. ;)) Hier de link: http://blognl.wep.be/2014/11/27/op-uitwisseling-gaan-naar-australie-dat-is/ En onder deze post een verslag over de feestdagen op de Australische manier!
0 Comments
De feestdagen zitten er op en het was toch een heel uniek belevenis! Zoals ik al verteld had wordt kerstavond hier niet gevierd, maar die avond maakten we wel alles klaar voor de Kerstman. Zoals wij op 5 december alles klaar zouden zetten voor Sinterklaas. We hingen onze kerst sok op, legden wat koekjes neer voor de Kerstman, zetten een bordje met wortels en selder klaar voor de rendieren en schreven een briefje om de Kerstman te bedanken. Heel enthousiast stonden we op kerstdag op, en ja hoor, ook mijn kerst sok was gevuld! Ik kreeg allemaal typisch Australische cadeautjes; een pyjama short van een Australische designer, emu jerky (gedroogd emoe-vlees, nog niet durven proeven), een ticket voor Australia zoo.. Plots hoorden we sirenes van de brandweerwagen en rende iedereen naar buiten, ik had geen idee wat er aan de hand was dus ik volgde maar. Zowat heel de buurt had zich op de straat verzameld en toen kwam er plots een brandweerwagen langzaam voorbij gereden met de kerstman achterop de truck die snoepjes uitdeelt! Rond de middag gingen we nog even naar het strand, een typisch Australische kersttraditie. In de namiddag vertrokken we richting Greenbank waar Brooke’s mama woont, om samen met 2 van haar zussen en bijbehorende familie Kerstmis te vieren. Het huis van mijn ‘gastoma’ bevindt zich in de bush, en ze is een enorme dierenliefhebber. Ze heeft nergens vliegennetten, alle ramen wagenwijd open ik werd al gewaarschuwd dat er wel eens een kikker of spin op het toilet zou kunnen zitten.. Gelukkig heb ik er geen gezien maar dit zorgde er wel voor dat elk toiletbezoek met grondige inspectie voorafging! Ook heeft de ‘bush oma’ possums in haar plafond zitten! Ze heeft een speciaal luikje in het plafond gemaakt, dat ze kan openen om hen te voederen. Ik kreeg kerstcadeautjes van de hele familie, en ja hoor allemaal in Australisch thema! Een Australische kalender, een strandtas met een typische Australische print op, een bladwijzer.. Het kerstdiner was een koud buffet met salades enzovoort en tot ’s avonds laat zaten we buiten omdat het nog steeds lekker warm was! Die nacht bleven we in het huis van de oma slapen, om eerlijk te zijn was ik toch niet heel erg op mijn gemak daar, tussen alle dikke spinnen maar ik was best moe dus sliep uiteindelijk toch nog goed! De volgende ochtend stonden we vroeg op want het zou druk zijn op de weg naar huis want het was Boxing Day. Op Boxing Day (26/12) gaat zowat half Australië shoppen omdat er enorm veel koopjes zijn in de winkelcentra. Wij hoorden bij die andere helft, die besloot niet te gaan shoppen in al die gekte maar in plaats naar het strand ging. Op zaterdag was ik uitgenodigd om samen met de Nederlandse buurvrouw en haar gezin te gaan waterskiën! Haar mama en papa uit Nederland waren op bezoek voor tijdens de feestdagen, haar kinderen zijn tweetalig opgevoed en haar man spreekt een beetje Nederlands. Het was dus heel erg vreemd om na een half jaar nog eens een hele dag Nederlands te kunnen spreken, het zorgde voor de nodige verwarring en soms begon ik onbewust in het Engels te praten! Het was een heel fijne dag maar jammer genoeg niet het ideale weer om te gaan waterskiën want regende zowat de hele dag.. Niet dat dat uitmaakte want we waren toch het merendeel van de tijd in het water! Het duurde toch wel even voordat ik het waterskiën onder de knie had, maar dit zorgde wel voor euforie toen ik er eindelijk in slaagde om rechtop te staan en even te kunnen skiën, maar mijn enthousiasme zorgde er dan weer voor dat ik onoplettend was en weer in het water tuimelde… ;) Deze leuke dag werd gevolgd door een nog leukere avond! Die avond kon ik eindelijk het Australische nachtleven eens verkennen! Samen met een vriendin en vriend gingen we op stap in Surfers Paradise, en ik kan je verzekeren: Australiërs weten wat een goed feestje is! Die nacht bleef ik bij mijn vriendin thuis slapen en zondag was vooral een erg luie dag… Op maandag ging ik met een paar vrienden naar Max Brenner’s, de chocoladebar. Als die keten nu eens naar België zou komen hé, dat zou nogal eens een succes zijn!! Ze namen me mee naar Fingal Head. Een prachtig strand met een kleine vuurtoren en een heel unieke rotsformatie. De rotsen bestaan uit allemaal zuilen, dit is een resultaat van wat vroeger een vulkaan was. Zie foto’s voor meer duiding.. De volgende dag kwam er een vriend van Brooke met zijn zonen op bezoek en gingen we weer, je raadt het nooit, naar het strand! Ook maakten we nog eens een ritje op de fiets doorheen Pottsville. Het fietsen is hier toch een hele onderneming aangezien de remmen van mijn fiets het niet deden, onze straat op een heuvel ligt en we hier aan de andere kant van de weg fietsen! Maar ik kwam er gelukkig zonder kleerscheuren vanaf! ;) Woensdag was het dan de laatste dag van het jaar! Ook al had ik totaal niet het gevoel dat het eindejaar was door de warme temperaturen.. Nieuwjaar heb ik deze keer op een totaal andere manier gevierd dan de afgelopen jaren! Met een heleboel vrienden gingen we naar het strand in Coolangatta, om daar te eten, drinken en het vuurwerk te bewonderen. Maar wat het specialer maakt, is dat Coolangatta op de grens van Queensland en New South Wales ligt. Dit is niet alleen een staatgrens maar ook een tijdgrens, wat dus betekende dat we 2 keer konden aftellen naar het nieuwe jaar en 2 keer vuurwerk konden zien! Op klokslag 12 uur (NSW tijd) waagden we ons ook aan een Nieuwjaars duik en het water was eigenlijk nog lekker warm! Een tijdje terug had ik Brooke verteld dat het bij ons de traditie is om op 1 januari een nieuwjaarsbrief voor te lezen. Hier had ze nog nooit van gehoord dus had ik het eens opgezocht en kwam ik er achter dat dit enkel in België gedaan wordt! Ik had dus een nieuwjaarsbrief voor haar in mekaar gestoken en ze was er heel erg blij mee! Afgelopen vrijdag ging ik met de Duitse Juliane naar het strand in Cabarita, wat hier op zo’n 10 minuten vandaan is. Er is een prachtig uitkijkpunt over de oceaan waar we veel foto’s genomen hebben (volgen nog), we zwommen wat in de oceaan en gingen iets eten bij de plek waar ik in november mijn workplacement gedaan had voor school. Ze kenden mij daar nog, wat dus wel fijn was! ’s Avonds vertrokken we met het gezin richting de Sunshine Coast naar een zus van Brooke, dit was een rit van ongeveer 3 uur. De tante woont samen met haar man in een enorm groot huis dat uitkijkt over een regenwoud en de oceaan. Op zaterdag gingen Tealle en ik naar Australia Zoo. Ook al heet het de Sunshine Coast, veel ‘sunshine’ was er die dag niet te zien.. De gietende regen hield ons niet tegen dus wandelden we doorheen de zoo in onze heel erg flatterende regenponcho’s! We spendeerden heel veel tijd bij de kangoeroes waarmee we selfies namen en we hen imiteerden en hadden ook de kans om een koala vast te houden! Ook al zat het weer niet mee, we hadden een geweldige dag! Zondagochtend (gisteren) verkenden we een stukje van de Sunshine Coast en reden we naar Coolum waar we ontbeten op het strand. Hierna was het alweer tijd om terug richting Pottsville te rijden.. Dit zijn trouwens mijn laatste dagen hier, van woensdag 7 januari tot en met de 20ste gaan Tealle en ik naar Perth en Sydney en 23 januari vertrek ik al naar Albury! Het besef dat ik bijna vertrek is er (gelukkig?) nog niet.. Oeps het is weer een tijdje geleden dat ik nog eens iets op mijn blog gepost heb, maar ik heb het behoorlijk druk gehad en heb mijn laptop niet ter beschikking. Heb hem eindelijk kunnen binnen brengen ter reparatie, dus nu maar wachten!
In de tussentijd is er hier weer heel wat gebeurd. Het is ondertussen zomervakantie en school zit er op voor mij hier. Ofja ik heb afscheid moeten nemen van Banora Point High School, want na de vakantie start ik in Albury helemaal opnieuw. Gelukkig was mijn laatste schoolweek niet te emotioneel aangezien ik nog de hele vakantie heb om met mijn vrienden af te spreken. Het voelde natuurlijk wel heel erg vreemd aan want ik besef echt niet dat ik hier al meer dan 5 maanden ben! Once again: time flies.. Tijdens mijn laatste week op school was er een Japanse school op bezoek om een week lang in de Australische cultuur ondergedompeld te worden. In hospitality maakten ze kennis met typisch Australisch eten en maakten we dit samen klaar. Dit was voor mij natuurlijk ook heel interessant! We maakten lamingtons (cakejes ondergedompeld in chocolade met kokospoeder overheen), pavlova (een taartje op basis van meringue met fruit) en kangoeroe-burgers. Jap beste bloglezer, je leest het goed: kangoeroe! Het idee om zo'n lief en schattig beestje op te eten hield me wat tegen maar onder lichte dwang heb ik het dan toch maar geprobeerd. De smaak is erg sterk en moeilijk te omschrijven, het kon er mee door maar ben er niet helemaal weg van om eerlijk te zijn. Aangekomen bij 11 december: mijn verjaardag!! Omdat 18 toch wel speciaal is, had mijn gastgezin een verrassingsweekend voor mij georganiseerd! Ik had totaal geen idee wat er mij te wachten stond en wist enkel dat we van donderdag tot zaterdag weg zouden zijn.. Op de ochtend van mijn verjaardag gingen we stand up paddle boarden, dit is dus op een surfplank staan en je met een peddel voortbewegen. Dit is iets wat ik hier al veel mensen had zien doen voordien, behoorlijk populair in de omgeving. Trouwens heel leuk om te doen! En beetje onwennig in het begin maar eens je in evenwicht bent gaat het heel vlot! :) Hierna werden Tealle en kk afgezet aan een shoppingcenter waar we 'gedwongen' enkele uren moesten spenderen. Brooke en Tully moesten 'top secret' iets gaan regelen en wij moesten ons dus bezig houden in de tussen tijd. Na heel wat geshop werden we opgehaald en kreeg ik een blinddoek omgedaan. We reden ergens naar toe, ik werd uit de auto geleid en eenmaal aangekomen op de bestemming werd ik eindelijk verlost van mijn blinddoek! Ik kon mijn ogen niet geloven, ik stond in een appartement, versierd met lampjes en slingers, in Surfers Paradise met een uitzicht om U tegen zeggen! Vanuit de slaapkamer en living hadden we zicht op zowel de stad als de oceaan! Hier zouden we dus nog tot zaterdagochtend verblijven. De volgende dagen bestonden uit zwemmen in één van de zwembaden van het hotel, relaxen in het bubbelbad, shoppen en lekker eten! Mijn gezin had een Pavlova (typische Australische taart) voor mij gezorgd en ik kon ook eindelijk mijn eerste legale drankje hier op Australische bodem benuttigen! :) Op vrijdagavond gingen we naar 'White Christmas' in Dreamworld. Het hele pretpark was gedecoreerd in Kerstversiering, er was een parade met allemaal tekenfilmfiguren en natuurlijk niet te ontbreken, de kerstman! Als hoogtepunt van de avond dwarrelde er nep sneeuw van uit de lucht. De 'sneeuw' was eigenlijk gewoon schuim dus ik vraag me af hoeveel Aussies nu een vertekend beeld van sneeuw hebben.. ;) Enkele dagen later ging ik alweer naar een pretpark! (2 zelfs eigenlijk) Deze keer ging ik naar Dreamworld en White Water World (een waterpretpark) met de SRC van mijn school. SRC staat voor 'Student Representative Councils', het is dus zoiets als de leerlingenraad van bij ons, maar hier wordt er meer belang aan gehecht en is het voor de school captains, counsellors enzovoort.. Om even duidelijk te maken, nee ik ben hier inderdaad geen onderdeel van maar omdat enkele van mijn vrienden dat wel zijn én er een extra plaatsje vrij was in de bus werd ik mee gevraagd! Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen, het was super warm dus gelukkig hadden we ook toegang tot het waterpretpark! Van woensdag tot en met zaterdag ging ik met Tealle naar Brisbane, waar we in een tante's huis verbleven, die zelf op vakantie was. We deden wat sightseeing, spraken af met een vriendin uit Brisbane, gingen uit eten met een tante en nonkel die ook in Brisbane wonen, gingen shoppen. Een zeer geslaagde trip dus! :) Zondagavond kwam de buurjongen met een vriend over om samen met Tealle, een vriendin en ik film te kijken. Maandag en dinsdag ben ik met mijn Duitse vriendinnetje Juliane naar het strand geweest en last minute nog kerstcadeautjes gaan kopen. Het is nu kerstavond, maar dat viert men hier niet echt. Kerstmis en Boxing Day (26 december) worden wel uitgebreid gevierd! Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen toe! Zonnige groetjes, Bieke Ps: Dankjewel allemaal voor de vele verjaardagskaartjes! Ps °2: Ik heb deze week, zelfs op dezelfde dag, een kangoeroe en even later een slang in onze straat gezien! Het ene was een wat aangenamere ontdekking dan het andere.. ;) Ps °3: Ik zit al over de helft van mijn uitwisselingsjaar! In minder dan 6 maanden ben ik al weer terug thuis.. 1 van de dingen die ik zeker nog wou doen, voordat ik deze regio verlaat, was naar Byron Bay gaan. Twee weken geleden kwam het er dan eindelijk van! Samen met de duitse uitwisselingsstudente Juliane en haar gastgezin ging ik er naar toe. Byron Bay, op een half uurtje rijden van Pottsville, staat bekend om de vele trendy winkeltjes, de vuurtoren, het meest Oostelijke punt van Australië en is erg populair bij backpackers en hippies. Op de heenweg stopten we even bij Brunswick Heads, een prachtig strand, dat Juliane's gastmama ons erg graag wilde laten zien. Hierna gingen we naar Byron Bay zelf waar we veel tijd spendeerden in de kleine trendy, alternatieve en hippie winkeltjes. Nadien gingen we naar de vuurtoren en het meest oostelijke punt van heel Australië! Op zondag gingen we shoppen én -veel belangrijker- lieten we onze foto met de kerstman nemen! Iets wat hier de traditie is in het gezin, dus uiteraard ging ik dit jaar mee op de foto! Het blijft wel raar dat het zo warm is hier gedurende de periode rond kerstmis, maar dat is dus een heel unieke en leuke ervaring! De week nadien was voor mij erg spannend! Ik had namelijk "workexperience" voor het vak hospitality! Dit houdt dus in dat je, als student Hospitality, een week lang vrijwillig in de Horeca moet werken. Aangezien ik weinig of geen ervaring heb, was ik behoorlijk nerveus.. Ik deed mijn workexperience in een restaurantje aan het strand, met zelfs vanuit de keuken zicht op zee! Een week lang heb ik in de keuken geholpen, opgediend, koffie's gemaakt enzovoort.. Ik heb veel bijgeleerd, iedereen was supervriendelijk en het verliep ook heel erg vlot! Ze boden mij zelfs een job aan, maar WEP laat dat niet toe én binnenkort ben ik hier toch weg... Op zaterdag gingen we voor Tully's 11de verjaardag naar het waterpretpark Wet 'n Wild. We hadden niet alleen waterpret want ik kreeg Tealle overtuigd om met mij in de 'skycoaster' te gaan. In deze attractie wordt in een harnas met 2 meer dan 50m omhoog gehezen, eenmaal boven werd er afgeteld en moest ik (Tealle durfde niet ;)) aan een touwtje trekken, hierop werden we aan een snelheid van 65 km/u gekatapulteerd! Superleuk, ik krijg kriebels als ik er terug aan denk! :D Een filmpje hiervan volgt nog! Mijn verjaardagscadeau voor Tully, een chipmunk onesie, is trouwens een groot succes! Hij danst er de hele tijd in rond en geeft constant knuffels omdat het zo zacht is! Zondag was het de 17de verjaardag van een vriend van op school. Om dit te vieren gingen we naar 'Max Brenner', een chocoladezaak waar ik al erg veel over gehoord had! Op aanraden bestelde ik de Belgische wafels, njam!! Nadien maakten we nog een strandwandeling. Vandaag was het kerstschoolfeest op Tully's school. Het was een avond gevuld met kerstliedjes en verschillende acts. Tully zingt zelf ook en was best zenuwachtig, maar heeft supermooi gezongen! :) Meer foto's volgen nog trouwens! Ik heb dit blogbericht op mijn gsm getypt aangezien mijn laptop het momenteel niet doet.. Veel liefs, Bieke Je wist het, of je wist het misschien ook niet, maar toen mijn gastgezin zich kandidaat stelde, hadden ze zich opgegeven voor een periode van 6 maanden. Ik wist dus op voorhand dat ik niet het hele jaar bij de familie Kerr zou wonen, maar in Januari van gezin zou veranderen. WEP Australië verzekerde me ervan dat ze een gezin in de omgeving zouden zoeken, zodat ik niet van school zou moeten veranderen. Geen probleem dus, bij een nieuw gezin terechtkomen zou alleen maar voor meer ervaringen zorgen! Maar nu puntje bij paaltje komt, draait het wat anders uit. Zo kreeg ik dus een e-mail van een meisje, waarin ze vertelde dat haar familie een mail van WEP gekregen had en heel graag mijn nieuw gastgezin zou willen zijn. Klein detail: ze leven in Albury. Albury is op 1100 km van Pottsville Beach in vogelvlucht. Dit is te vergelijken met van Neerpelt tot in Boedapest! Albury is trouwens wel nog steeds in dezelfde staat, namelijk New South Wales. Dit benadrukt nog maar eens hoe gigantisch Australië wel niet is; op 15 uur rijden, en nog steeds in dezelfde staat! Ik kan me dus inbeelden dat WEP Australië e-mails heeft rondgestuurd naar mensen vanuit heel New South Wales, die op een of andere manier verbonden zijn met hen. Het was dus nogal overweldigend om te horen dat mijn nieuw gastgezin zo ver weg woont! Achteraf besef ik wel dat ik wat naïef was, aangezien ik hoopte op een familie die korter bij mijn school zou wonen, zodat ik niet meer elke ochtend om 5u45 moet opstaan! :D Het gaat natuurlijk erg moeilijk zijn om mijn vrienden en gastfamilie hier achter te laten want ik voel me hier ondertussen ook echt thuis.. Alles gaat terug nieuw zijn: een nieuwe school, nieuwe familie, nieuwe woonplaats.. weer heel spannend dus! Maar ik zie het ondertussen helemaal zitten! Ik krijg de kans om een ander deel van Australië te ontdekken, nieuwe mensen te leren kennen, extra ervaring op te doen. Ik ben heel erg benieuwd, maar probeer de 2 maanden die ik hier nog heb aan de Gold Coast zo goed mogelijk te spenderen! Het gezin lijkt me trouwens superleuk! Mijn toekomstig gastgezin bestaat uit een mama, papa, jongen van 19 jaar, een meisje van 16 jaar en 3 hondjes. Het meisje zit momenteel in Duitsland als uitwisselingsstudente en komt terug naar Australië, 2 dagen nadat ik in Albury aankom! Ik kan me wel al inbeelden dat de periode rondom mijn vertrek nogal emotioneel en hectisch gaat worden! Ik ga namelijk van 7 tot en met 20 januari met mijn gast zus, Tealle, op vakantie naar Perth en Sydney, op 22 januari is het Tealle’s verjaardag en de 23ste vertrek ik richting Albury! Hier onder een kleine impressie van Albury (foto's komen van http://www.alburywodongaaustralia.com.au/) Vorig weekend stond er oorspronkelijk niet erg veel op de planning, wat dus betekende dat we naar het strand gingen! Het was warm, en omdat het strand hier letterlijk voor de deur ligt was dit vanzelfsprekend! Zaterdag gingen Tealle, Tully en ik samen naar het strand. ’s Avonds gingen we naar het Tweed River Lantern Festival, een evenement met muziek en eten van verschillende culturen en een parade met lantaarns. Zondagvoormiddag gingen Tealle en ik naar de creek, en sprongen we vanaf de brug in het water. Tegen de middag stelde Brooke plots voor om naar Wet ’n Wild te gaan, een waterpretpark. Weer zo’n impulsieve beslissing! ;) Heel veel tijd hadden we niet om er te spenderen, aangezien we zo laat vertrokken waren, maar het was wel heel erg leuk! Van woensdag tot en met vrijdag vertrokken we met 40 leerlingen van year 12 op kamp! Het was een bondingscamp, om de groepssfeer te bevorderen. Onze bestemming was Thunderbird Park, Mount Tamborine. Na een busrit van zo’n anderhalf uur kwamen we aan, en kregen we tijd om ons te installeren in de slaapruimte (we sliepen per 8 in een kamer), en de omgeving wat te verkennen. We besloten om met zo’n 10 mensen naar de waterval te gaan, waar de begeleidster over had verteld. Vanaf het park was dit zo’n 20 minuten wandelen, veel water was er niet te bespeuren in de waterval zelf, maar het was wel erg indrukwekkend om te zien. Op verschillende niveaus was er een natuurbad waarin je kon zwemmen. Het was erg warm dus namen we een verfrissende duik en we picknickten op de rotsen. In de namiddag stond er laser skirmish op het programma, we werden opgedeeld in 2 teams en hadden verschillende missies. Iedereen kreeg een lazer geweer met een sensor op, en we hadden ook allemaal 2 sensoren op ons hoofd bevestigd. Het was dus de bedoeling de vijand uit te schakelen door op hen te richten, en het andere kamp aan te vallen. Onze avondactiviteit bestond uit allemaal spelletjes die bepaalde personen uit je groep moesten uitvoeren zoals: 2 ballonnen zo lang mogelijk balanceren, blikjes schieten met een elastiek.. Donderdag ochtend gingen we met een paar mensen weer naar de waterval, voor het ontbijt. De activiteit in de voormiddag was een vlot bouwen en vlottenrace. Mijn sjortechnieken, geleerd op de scouts, kwamen hier goed van pas! De vlottenrace vond plaats op een klein meertje en het was hilarisch om te zien! Het vlot in het meer krijgen was al een hele opgave doordat de oever heel erg modderig was, een aantal vloten begaven het ook tijdens de race, 2 mensen verloren een schoen in de modder.. Mijn team werd uiteindelijk 2de van de 6 teams! Na onze lunch deden we weer verschillende activiteiten in 3 groepen o.a. boogschieten en het bouwen van een bazooka. Vervolgens was het tijd voor een modderparcours, dit was een obstakel parcours met op sommige plaatsen een bak met modder waar je doorheen moest kruipen of rollen, pret verzekerd! Ik sta nu wel vol met blauwplekken en schrammen! Omdat we allemaal vuil waren gingen we naar de ‘rockpools’ om ons af te spoelen, dit was een natuurbad omgeven door rotsen. Hierna een verfrissende douche en heerlijk avondeten: lasagne (wees gerust mama, niemand overtreft jouw lasagne! ;) ) en taart, want een van de jongens was jarig! We sloten de avond af met een kampvuur en roosterden marshmallows. Op vrijdag deden we in de voormiddag een hoogtouwenparcours, we hadden lunch en gingen terug de bus op. Moe maar voldaan kwam ik terug thuis! PS: Veel foto’s heb ik niet van op het kamp, aangezien het erg moeilijk was om foto’s te trekken tijdens de activiteiten.. Maar 2 jongens hadden hun Go Pro mee en hebben veel foto’s en filmpjes gemaakt, dus die zal je misschien binnenkort zien verschijnen! PS II: Ook al ben ik er achter gekomen dat het soms heel erg lang duurt voordat post aankomt (eergisteren is een brief na 3 en een halve maand aangekomen!!), brieven zijn nog steeds welkom! Uiteraard stuur ik een briefje terug! Bieke Smeets 4/90 Elanora Avenue 2489 Pottsville Beach Australia Hier nog een paar foto's van een tijdje terug, deze foto's zijn van op Brooke haar gsm. Iets totaal anders: Omdat ik nogal op onregelmatige momenten blogberichten post en het dus nogal moeilijk in te schatten is wanneer ik weer iets nieuws post, dacht ik dat het misschien handig zou zijn als ik een mailtje stuur wanneer ik een nieuw bericht heb gepost. Dus voor wie mij op de voet wil blijven volgen: stuur me een mailtje naar onderstaand mailadres en de volgende keer dat er een nieuw blogbericht verschijnt, ben jij een van de eersten om het te lezen! [email protected] 2 weken verder, tijd voor een nieuw blogbericht dus! Ik had eerlijk gezegd niet van mezelf verwacht dat ik het zo lang zou kunnen volhouden om mijn blog regelmatig bij te houden. Ik ben er ook achter gekomen dat ik eigenlijk heel graag blogberichten schrijf! Dat is misschien wel te merken in mijn soms nogal erg lange verslagen, sorry hiervoor.. Dit is gewoon een heel handige manier om iedereen die geïnteresseerd is op de hoogte te houden en voor mezelf is het ook goed, om even een momentje te nemen om te bedenken wat ik heb meegemaakt! Ook heb ik best veel vrije tijd aangezien school hier dagelijks (ten laatste) om 14u30 eindigt..
Maar zo’n 3 weken geleden heb ik een hobby gevonden! Het feit dat er in Pottsville niet echt veel te doen is en dat alle andere activiteiten moeilijk bereikbaar zijn, zorgden er dus voor dat ik tot voor kort geen hobby had. Maar ik ben dus begonnen met yoga! Samen met mijn gastzus Tealle volg ik ‘surfyoga’, dit is bij de Nederlandse buurvrouw, iedere dinsdagavond! Surfyoga is zelfs best intensief, hoewel je zou denken dat yoga vooral rond balans en je innerlijke zelf zoeken, komt er ook wat conditie aan te pas! Ook heb ik ondertussen mijn vak ‘dance’ omgeruild voor ‘modern history’, dit omdat ik me niet zo comfortabel voelde tussen alle andere danseressen. Begrijp me niet verkeerd, iedereen was super lief en ik had een geweldige leerkracht, maar ik kan niet beschrijven op wat voor een hoog niveau hier wel niet gedanst wordt! De meisjes die ‘dance’ volgen denken allemaal aan een carrière als profdanseres, winnen (inter)nationale wedstrijden.. Modern history is trouwens heel erg interessant en de leerkracht is heel erg blij met mij in de klas omdat ik hem kan helpen met de uitspraak van verschillende Duitse en Franse termen en plaatsnamen, aangezien we het over Wereldoorlog 1 hebben. 2 weken terug was ik weer ziek.. Weer een weekje niet naar school kunnen gaan, ganse dagen slapen en niet kunnen eten. Maar gelukkig was ik tegen de vrijdag weer beter, wat ook wel moest, want van zaterdag op zondag gingen we op bezoek bij een jarige tante die op zo’n 2 uur rijden op een boerderij in Boonah woont, met haar man en 2 kindjes. We vierden haar verjaardag met een Australische barbecue. Afgelopen vrijdag was het Halloween! Na school ging ik naar een vriendin haar thuis, samen met nog 3 andere meisjes. Hier maakten we ons klaar voor de Halloweenparty van een jongen van op school. Het grappige was dat Katelyn/KT/Katy haar familie van Nederlandse oorsprong is en haar mama een paar Nederlandse dingen tegen me probeerde te zeggen! Zo vroeg ze me ‘Vind je zwemmen lekker?’ :D Het Halloween feestje vond plaats bij Brad, de jongen van mijn school thuis, hij woont op een heuvel in een villa met een geweldig uitzicht, zwembad, partytent stond op.. de perfecte locatie voor een superleuk feest dus! Het vreemde is wel dat feestjes hier vroeg beginnen (18u30) maar dus ook vroeg eindigen (middernacht). Zaterdagavond ging ik met Brooke, Tealle en een vriendin naar de cinema. Niet zomaar naar de cinema, naar de Gold Class Cinema welteverstaan! Vanuit onze ligzetel, genietend van ‘Belgian Waffels’ (lekker, maar niet zo goed als in België!) keken we naar Gone Girl. Een beetje decadent wel: bediend worden tijdens de film, keuze uit een heel menu, super comfortabele ligzetels.. maar wel een leuke ervaring! Gisteren (zondag) ging ik shoppen met de Duitse Juliane. We gingen naar Robina, een heel erg groot winkelcentrum. Het duurde wel 2 uur om er met de bus te geraken maar dat werd gecompenseerd met de gedachte dat we heel veel zouden kopen! Viel dat even tegen.. Ik vond niks dat me aanstond en Juliane had hetzelfde probleem! Zoveel winkels en uiteindelijk kwam ik met enkel een shortje en t-shirt terug! Daarvoor hadden we dus in totaal 4 uur op de bus gezeten! Hopelijk volgende keer meer succes! :) Tot nu toe waren mijn blogberichten enkel verslagen over mijn belevenissen hier. Nooit ging ik echt in op wat dat met mij doet of hoe ik mij hier bij voel. Ik moet toegeven dat ik vaak begonnen was aan een blogbericht hierover, maar telkens besloot ik om het toch maar niet te publiceren. Hier is hét dan toch; de impact van mijn beslissing om als uitwisselingsstudente naar Australië te gaan.
Simpel? Nee dat is het zeker niet, zo op 16 365 km van thuis zitten. Machteloos achter je laptop zitten, weten dat iemand je nodig heeft maar er niet voor die persoon kunnen zijn. Vervloeken dat je die ene persoon nu geen knuffel kunt geven. Spijt hebben dat je iemand niet meer hebt kunnen zien vlak voor je vertrek. Via sociale media mee ‘genieten’ van de geweldige vakanties, feestjes, momenten van vrienden en familie waar jij dit jaar niet bij kon zijn. Zien hoe al mijn leeftijdsgenoten stillaan kennis maken met het studentenleven. Schrik hebben om vergeten te worden. Oh wat mis ik mama’s kookkunsten; haar hemelse lasagne, gele paprika-soep, Thaise gerechten, ovenschotels.. Wat mis ik Belgische chocolade, brood van de bakker (véél beter dan het toastbrood in plastieken zakken van de supermarkt hier), speculaas, frangipanes, goede frieten met échte mayonaise.. Wat mis ik het om zo kort bij alles en iedereen te wonen, bijbabbelen met een wijntje in de Central, op stap gaan in den tap, vettige fuiven, het college, mijn familie en vrienden, de scouts, Imago Tijl, 6A.. Neerpelt staat niet stil, maar ik weet wel dat mijn leventje op mij wacht tot ik weer terug ben. Ik heb mijn vertrouwde leven achtergelaten en ben in een andere levensstijl terecht gekomen, een levensstijl die niet eens de kleinste gelijkenis heeft. Een ander land, een andere taal, ander eten, een andere school, andere vrienden, een andere ‘familie’, een andere cultuur. Van de ene op de andere dag uit je vertrouwde leven stappen, dit even op pauze zetten en dit later weer oppikken. Alles wat voor mij zo vanzelfsprekend leek, blijkt dit niet te zijn. Het is niet vanzelfsprekend om een mama en papa te hebben, die nog steeds samen zijn en elkaar graag zien. Het is niet vanzelfsprekend om een routine te hebben. Het is niet vanzelfsprekend dat er iedere avond eten klaar staat op het zelfde tijdstip. Het is niet vanzelfsprekend dat alles super dichtbij is. Afstand is relatief geworden voor mij. Hier is niet alles op wandel- of fietsafstand. Ik kan niet zomaar de fiets op springen om even naar die ene vriendin te gaan, ik kan niet naar huis wandelen na een avondje op stap, ik kan niet naar het buitenland zonder in een vliegtuig te stappen. Een autorit van 2 uur is niet vreemd, dit beschouwen we hier zelfs als ‘dichtbij’. Ik ben de lange auto- en busritten ook steeds meer gaan appreciëren. Genieten van het prachtige landschap dat Australië te bieden heeft, met alt-J of Chet Faker op de achtergrond (waar zowel mijn gastmama, gastzus en ik liefhebbers van zijn). Ik heb het gevoel dat ik al op zoveel verschillende manieren gegroeid ben tijdens mijn verblijf hier. Niet alleen mijn Engels is er heel wat op vooruit gegaan, met af en toe zelfs een licht Australisch accent. Ook niet alleen in de breedte ben ik gegroeid, nee serieus; het Australische eten, overal met de auto of bus naar toe gaan i.p.v. met de fiets of te voet, eten op onregelmatige tijdstippen en niet meer 5 keer per week dansen, hebben volgens mij wel al voor een paar extra kilo’s gezorgd.. (Help!?) Maar waar ik dus duidelijk nog in gegroeid ben: het feit alleen al dat ik de beslissing genomen heb een jaar van huis weg te gaan. Sommigen onder jullie kunnen wel beamen dat ik een eeuwige twijfelaar ben. Ook al was dit mijn ultieme droom, toch deed de angst mij twijfelen. Maar ik heb mijn angst voor het onbekende kunnen vervangen door nieuwsgierigheid. Je zou dus wel kunnen zeggen dat ik uit mijn comfortzone ben gestapt door naar een plek te gaan waar niemand me kende. Terwijl ik thuis op café of restaurant nog niet eens de ober durfde te roepen of de rekening durfde te vragen, kwam ik hier in een heel nieuw land, gezin, school, dorp.. terecht. Ik moest dus wel mijn mond opendoen. Ik ben vertrokken in België omdat ik wist wie ik wil worden, ik ben de confrontatie aangegaan omdat ik een betere versie van mezelf wil worden. Ik heb geleerd me open te stellen voor andere visies, andere denkwijzen. Ik heb geleerd dat wat ik gewoon was niet enkel de enige en juiste manier is. Het kan ook allemaal anders. Hoewel ik vroeger eenzaamheid vermeed om niet met mezelf en mijn gedachten geconfronteerd te moeten worden en daarom muziek opzette om de stilte te doorbreken, kan ik nu genieten van een momentje voor mezelf. Ik besef hoeveel geluk ik wel niet heb en ben ontzettend dankbaar. Dankbaar voor mijn fantastische familie en vrienden, dankbaar voor deze geweldige ervaring. Op korte tijd heb ik al zoveel bijgeleerd, zoveel fantastische dingen mogen zien en meemaken, zoveel geweldige mensen ontmoet. Ik kan je wel zeggen dat de tijd echt voorbij vliegt! Over 229 dagen ben ik namelijk al weer terug in Neerpelt.. Ik geniet en zorg dat ik het uiterste uit de komende 8 maanden haal! Veel liefs, Bieke Australië zou Australië niet zijn als alles niet zo op het gemak ging. Zo moesten we op maandag na de vakantie nog niet naar school maar hadden we nog een extra dagje vrij! Hiervan maakten we natuurlijk gebruik van en ging ik met een hele hoop vrienden naar the anchorage, het strandje bij een rivier die uitmondt in de oceaan, waar we eerder al met zowat heel year 11 naar toe gingen. Jammer genoeg konden we deze keer niet vanaf de brug in het water springen aangezien het water niet diep genoeg was.. Een van de jongens had zijn eigen boot mee en nam ons mee voor een tochtje op het water, super leuk! Blijkbaar zijn er regelmatig dolfijnen te spotten op de plek waar hij ons mee naar toe nam dus wie weet hebben we een volgende keer meer geluk! Op dinsdag was het onze eerste schooldag als leerlingen in year 12, terug de oudste op school! Doorheen de week kregen we onze examens terug, wat toch wel voor verbazing zorgde! Hier in Australië werkt men met een ranking systeem, je wordt dus vergeleken met je medestudenten. Wat bleek? Ik stond op nummer 1 voor hospitality en voor wiskunde stond ik op nummer 2! Wat nog verbazingwekkender was, is het feit dat maar 5 van de 54 studenten geslaagd waren op het examen wiskunde... En ik moet zeggen, het examen was helemaal niet zo moeilijk.. Ook met de resultaten van mijn andere examens was ik zeer tevreden, hier werd ik niet vergeleken met de rest aangezien ik aangepaste examens had. Woensdagnamiddag ging ik na school met een vriendin ,Rachael, naar het shopping center Tweed City. We waren op zoek naar kostuums voor een Halloween feestje. Jammer genoeg niks gevonden.. Halloween is trouwens best populair hier in Australië, men houdt dus Halloween-feestjes, sommige mensen versieren hun huis en kinderen doen ook aan ‘trick or treat’. Op woensdagavond zou er een maansverduistering zijn en zouden we, vooral in dit deel van Australië, de kans hebben om een ‘bloedmaan’ te zien. Brooke, Tealle, Tully en ik gingen naar het strand in de hoop de rode maan te zien. Tot onze teleurstelling zagen we enkel een mooie volle maan.. Gisteren (zondag) waagden Tealle en ik ons aan een ochtendduik in de oceaan, heerlijk toch zo tegenover het strand wonen! In de namiddag besloten we plots om naar Sea World te gaan, hoera voor impulsieve beslissingen! Dit betekende wel dat we niet superveel tijd hadden om te spenderen in Sea World maar aangezien we allemaal een jaarabonnement voor Sea World, Movie World en Wet ’n Wild hebben (cadeautje van mijn gastgezin!), gaan we zeker nog eens terug! We zagen dus dolfijnen, ijsberen, haaien, pinguïns, roggen… in snel tempo en deden ook een paar van de attracties! We gingen in een nieuwe achtbaan, genaamd ‘Storm’ met als slagzin ‘You will get wet. You might get soaked..’ Tealle en ik moesten hier om lachen aangezien we nog niemand nat of doorweekt in het park hadden zien rondlopen, we gingen dus vooraan in de attractie zitten en… kwamen er helemaal doorweekt uit! Hilariteit alom en gelukkig was het zo’n goede 26°C en kon het ons niet echt iets schelen dat we kletsnat waren.. Sinds vorige week is het zomeruur trouwens van start gegaan, dit wil dus zeggen dat het tijdsverschil met België nu 9 uur is. Vreemd genoeg doet Queensland niet mee aan het zomeruur maar New South Wales wel. Aangezien we kort bij de grens met Queensland wonen en hier ook vaak naar toe gaan, zorgt dit wel voor de nodige verwarring! |
G'day!Hallo allemaal en welkom op mijn blog! Gedurende mijn jaar in Australië zal ik jullie proberen up to date te houden door geregeld iets te posten op deze blog! Veel leesplezier! :) Archives
June 2015
|