Het zou er toch eens van komen, ook ik ontsnapte niet aan de verkoudheid die hier de ronde doet in Australië. Donderdag en vrijdag was ik zo ziek dat ik in bed bleef met keelpijn, oorpijn, een loopneus en hoofdpijn. Niks om je zorgen om te maken maar wel heel ambetant. Dit waren dus 2 dagen films kijken, lezen maar vooral heel veel slapen want ik was super moe. Wat het heel wat aangenamer maakte was dat Tully ook thuis bleef. Hij was niet ziek maar nam gewoon 2 dagen van school af, da’s hier best gewoon. Geen zin om naar school te gaan? Het regent heel hard? Oh, maar 2 lesuren vandaag? Allemaal excuses om thuis te blijven hier. Tully’s excuus was dus voo dat hij voor mij zou zorgen. Niet dat ik veel nodig had, aangezien ik vooral geslapen had. Maar wel super lief hoe bezorgd hij was, ‘Zal ik thee zetten?’, ‘Wil je nog een dekentje?’, ‘Heb je je pilletjes al ingenomen?’ enzovoort.
Gelukkig voelde ik me tegen het weekend al stukken beter, moest ook wel want het beloofde en druk weekend te worden! Op zaterdag gingen we naar het Bananafestival in Murwillumbah, dit is ter ere van de plaatselijke (bananen)boeren. Tealle moest hier werken als ‘work experience’ voor het vak ‘entertainment’. Jaarlijks vindt het Bananafestival plaats met bijbehorende missverkiezing voor Banana Queen, een marktje, een parade met alle meisjes die voor het kroontje strijden en een mega banaan.. Hier kwamen we Juliane (het Duitse meisje) toevallig tegen met haar gastmama. Juliane’s gastmama nam ons mee naar The Austral Cafe, een authentiek eetcafé in 50’s stijl en vanaf hier keken we naar de parade die voorbij kwam.
Op zondag hadden we een heel goed gevuld programma. Tealle zou op een marktje bij de plaatselijke hockey club gaan zingen en Brooke en ik gingen haar helpen installeren; parasol, microfoon, versterker en kruk klaar zetten. Na een hele hoop geregel en een tijdje te luisteren verlieten we Tealle om ons te haasten richting Tully’s voetbalclub. Hier kreeg hij een medaille en een oorkonde, veel tijd hadden we niet om daar rond te hangen dus gingen we meteen weer door naar Tealle op de hockeyclub om haar spullen op te ruimen.
De volgende stop was het Metricon Stadium voor een match AFL. AFL is Australian Football, een soort van rugby maar volgens de Australische regels en zogezegd minder ruig (maar eigenlijk toch nog behoorlijk ruig..). Ik ben er achter gekomen dat er niet zoiets als gewoon rugby bestaat, je hebt AFL maar er is ook Rugby League en Rugby Union. Té ingewikkeld om allemaal uit te leggen en zelf te begrijpen! :D Wij gingen naar de laatste AFL match van het seizoen kijken tussen de Suns (Gold Coast) en the Eagles (West Coast). Aangezien mijn gastmama jarenlang in West-Australië heeft gewoond maar we nu aan de Goldcoast wonen, supporterden we voor beide teams! De match eindigde in 151 voor the Eagles en 99 voor Gold Coast. Zoals een echte AFL-supporter zou doen, aten we meat pie tijdens de match. :D
’s Avonds gingen we naar Sushi train, een sushi restaurant met een lopende band. Iets wat we hier al verschillende keren gedaan hebben, sushi is hier echt super populair! Nadien gingen we naar de Gold Coast Show. Dit was een grote kermis en omdat het ondertussen al donker was (het is hier winter dus het is al vroeg donker) was alles mooi verlicht. Tealle en ik waagden ons aan enkele attracties. Zo was er een attractie waarbij we op een schijf stonden tegen een ronde muur en vrij snel rondgedraaid werden, hierna zakte de vloer weg en ‘plakten’ we tegen de muur zonder naar beneden te vallen onder invloed van de zwaartekracht en konden we als het ware ondersteboven tegen de muur bewegen. Hierna was er een muziekconcert en een bijhorende lazershow wat chique was om te zien! Als afsluiter keken we naar vuurwerk vanop een heuvel met zicht op de skyline van Surfers Paradise. Kortom, een zalig weekend!
(foto's volgen nog..)
Gelukkig voelde ik me tegen het weekend al stukken beter, moest ook wel want het beloofde en druk weekend te worden! Op zaterdag gingen we naar het Bananafestival in Murwillumbah, dit is ter ere van de plaatselijke (bananen)boeren. Tealle moest hier werken als ‘work experience’ voor het vak ‘entertainment’. Jaarlijks vindt het Bananafestival plaats met bijbehorende missverkiezing voor Banana Queen, een marktje, een parade met alle meisjes die voor het kroontje strijden en een mega banaan.. Hier kwamen we Juliane (het Duitse meisje) toevallig tegen met haar gastmama. Juliane’s gastmama nam ons mee naar The Austral Cafe, een authentiek eetcafé in 50’s stijl en vanaf hier keken we naar de parade die voorbij kwam.
Op zondag hadden we een heel goed gevuld programma. Tealle zou op een marktje bij de plaatselijke hockey club gaan zingen en Brooke en ik gingen haar helpen installeren; parasol, microfoon, versterker en kruk klaar zetten. Na een hele hoop geregel en een tijdje te luisteren verlieten we Tealle om ons te haasten richting Tully’s voetbalclub. Hier kreeg hij een medaille en een oorkonde, veel tijd hadden we niet om daar rond te hangen dus gingen we meteen weer door naar Tealle op de hockeyclub om haar spullen op te ruimen.
De volgende stop was het Metricon Stadium voor een match AFL. AFL is Australian Football, een soort van rugby maar volgens de Australische regels en zogezegd minder ruig (maar eigenlijk toch nog behoorlijk ruig..). Ik ben er achter gekomen dat er niet zoiets als gewoon rugby bestaat, je hebt AFL maar er is ook Rugby League en Rugby Union. Té ingewikkeld om allemaal uit te leggen en zelf te begrijpen! :D Wij gingen naar de laatste AFL match van het seizoen kijken tussen de Suns (Gold Coast) en the Eagles (West Coast). Aangezien mijn gastmama jarenlang in West-Australië heeft gewoond maar we nu aan de Goldcoast wonen, supporterden we voor beide teams! De match eindigde in 151 voor the Eagles en 99 voor Gold Coast. Zoals een echte AFL-supporter zou doen, aten we meat pie tijdens de match. :D
’s Avonds gingen we naar Sushi train, een sushi restaurant met een lopende band. Iets wat we hier al verschillende keren gedaan hebben, sushi is hier echt super populair! Nadien gingen we naar de Gold Coast Show. Dit was een grote kermis en omdat het ondertussen al donker was (het is hier winter dus het is al vroeg donker) was alles mooi verlicht. Tealle en ik waagden ons aan enkele attracties. Zo was er een attractie waarbij we op een schijf stonden tegen een ronde muur en vrij snel rondgedraaid werden, hierna zakte de vloer weg en ‘plakten’ we tegen de muur zonder naar beneden te vallen onder invloed van de zwaartekracht en konden we als het ware ondersteboven tegen de muur bewegen. Hierna was er een muziekconcert en een bijhorende lazershow wat chique was om te zien! Als afsluiter keken we naar vuurwerk vanop een heuvel met zicht op de skyline van Surfers Paradise. Kortom, een zalig weekend!
(foto's volgen nog..)